Wat we deden in 2014

Kerst'vrouwen'diner

Door het vertrek van een aantal chapterleden eerder in het jaar waren er in december nog maar 9 Kardinaalshoedjes. Met het vooruitzicht dat er in januari 11 nieuwe leden bij zouden, besloten we de afsluiting van 2014 met alleen de huidige groep te doen met een diner in intieme sfeer. Sytske was zo vriendelijk haar huis ter beschikking te stellen en de 7 chapterleden die op 17 december konden komen, hebben allemaal hun steentje bijgedragen aan een heerlijk vier gangenkerstdiner. Om in de sfeer te blijven had Sytske een zevental kerstmanmutsen van zolder gehaald en direct al bij het begin iedereen ruilden we allemaal de eigen hoofdtooi zonder markeren voor de kerstmanmuts. Vooraf werd er natuurlijk uitgebreid geborreld en het gesprek ging over van alles en nog. Iedereen zag er op zijn 'kerstbest' uit, maar de fraaie netkousen van Tannie, die haar even fraaie benen voortreffelijk deden uitkomen, waren toch echt het allermooist.

Ankie bood namens de chapter Sytske een bloemetje aan als dan voor haar gastvrijheid.

kerstdiner 2014

Het diner begon met een voortreffelijke tomatengroentesoep van Tannie, gevolgd door twee heel bijzondere tassengerechtjes met zalm en garnalen geserveerd op een 'spoon' van Ankie. Het hoofdgerecht hadden Ange, Marianne en Maartje voor hun rekening genomen. Dit bestond uit bestaande uit een mix van groentes, aardappelgratinee en varkensrollade. Het 'grand dessert' van Margriet, bestaande uit citroenbavarois, citroenkwart en ijs met stukjes chocolade was het slotstuk van deze heerlijke maaltijd. Dit alles werd geserveerd op het fraaie porseleinen servies dat Sytske ooit in Den Haag voor een prikkie op de kop had getikt. Net als die mooie borden kwamen ook de mooi gekleurde wijnglazen van Sytske van pas die voor de wijn en andere drankjes had gezorgd.

Overbodig om te zeggen dat ons 'kerstvrouwendiner' oergezellig was en dat er van begin tot eind veel gepraat en vooral veel gelachen werd. Pas toen Marianne door haar (geheel nuchtere) kamerheer werd opgehaald, nam iedereen afscheid met de woorden dat dit 'gezellige samen' zeker voor herhaling vatbaar was.

Dankjewel, Sytske, voor je gastvrijheid en de manier waarop je hebt bijgedragen aan het welslagen van deze bijzondere Rode Hoedenavond.

Duchesse Margriet

Noord/Zuidlijn in Amsterdam

Op 18 november stond een rondleiding door de Noord/Zuid-lijn op het programma. Maar eerst gingen de 10 aanwezige Kardinaalshoedjes lunchen de De Schreierstoren, een historische gebouw uit de 17de eeuw, dat vanaf het hele stationsplein goed is te zien. Na nog even een bezoek gebracht te hebben aan de prachtige St. Nicolaaskerk - een bij even oud Amsterdam monument - togen we rond 14.00 u. naar het informatiecentrum van de Noord/Zuidlijn.

De aanleg van de Noord/Zuidlijn van de Amsterdamse metro is een mega project dat in 2002 van start is gegaan en in 2017 opgeleverd zal worden. Eerst kregen we een videofilm te zien, waarin benadrukt werd hoe belangrijk deze ondergrondse verbinding Amsterdam-Noord met Zuidas verbind.

Daarin werd getoond welke technieken gebruikt zijn om de tunnels te boren in de zachte Amsterdamse bodem en de problematiek die zich voor deed bij het stutten van de wanden. Ook werd niet voorbij gegaan aan de problemen die zich hadden voor gedaan op de Vijzelstraat, waar door lekkage in de tunnelbuis een aantal historische panden waren verzakt. Dit heeft destijds voor veel kritiek en politiek gekrakeel gezorgd en ontstond er een oponthoud van twee jaar.

Onze gids Flip Bogels was een oud-brandweerman, die jarenlang bij de NZ-lijn was betrokken en nu als vrijwilliger vertelde met veel enthousiasme over 'zijn' metro. Aan de hand van een model van de twee 80 meter lange boormachines liet hij zien hoe men zich meter voor meter door de Amsterdam bodem heeft gewerkt. Ook gaf hij uitleg hoe de uit 6 delen bestaande 1,5 meter brede buizen, die met elkaar de tunnelwand vormden, aan elkaar bevestigd werden. Per dag werd 10 meter buis aangelegd om zo de in totaal 8 ondergrondse metrostation met elkaar te verbinden.

Op dit moment wordt de laatste hand gelegd aan de 'kathedraal' - de perrons onder het Amsterdam Centraal station. Hier vandaan hebben de passagiers van de NZ-lijn straks toegang tot alle andere vormen van openbaar vervoer, zoals de metro naar Amsterdam-Oost, de bussen en natuurlijk de NS-treinen.

Voordat we mochten afdalen naar de "kathedraal" vond er eerste een hele verkleedpartij plaats. Groene helmen vervingen onze rode hoeden. Vervolgens hesen we ons in lichtgroene hesjes en grote, gele kaplaarzen. Onze gids voerden ons over de straat naar een deur naast het Noord-Hollandse Koffiehuis, die toegang gaf tot de metalen trappen. Twee verdiepingen lager kwamen op een groot plateau en kregen zicht op het hoofdstation van de metro dat nog vele meters lager lag. Het hoge plafond, geschraagd door een heel stelsel van vierkanten palen en schuinstaande dragers, zag er indrukwekkend uit. Flip legde omstandig uit hoe het enorme platform is aangebracht onder het Centraal Station en hoe dit aan beide kanten is afgesloten met twee grote sluitstukken, die vanuit het IJ zijn afgezonken. Een waar kunstwerk!

Hierna klommen we de trappen weer op en keerde we terug naar het informatiecentrum, waar alle 'bouwkleding' weer uit mocht en we op uitdrukkelijk verzoek van Flip nogmaals met hem op de foto gingen - dit maal in vol ornaat. Al liggend aan onze voeten bracht hij daarbij een brandweerlied ten gehore.

We hebben deze interessante en leuke middag afgesloten met glas bij de Papegaai, beter bekend staand als de stationsrestauratie op perron 1.

Dankjewel Vrouwe Maartje voor dit geweldige idee.

Duchesse Margriet

Zilvermuseum Schoonhoven

Op 8 oktober gingen we naar het Zilvermuseum in Schoonhoven. In wat druilerig weer zijn we onze wandeling richting museum begonnen. Bij de eerste de beste juwelierszaak nam Ange de gelegenheid waar om haar verzameling miniatuurtjes uit te breiden met een pottenbakkertje. De andere dames gingen een winkel in met “oude troep “ en Tannie vond zowaar een oude emaillen koffie pot van de juiste kleur waar zij al zo lang naar op zoek was. Haar dag kon niet meer stuk.
In koffiehuis “De Waag” op de Dam troffen we daar Wil Dijkstra, sneldichters in ruste aan, die ons ter plaatse trakteerde op dit gedicht:

Oh, kijk eens Annet,
ja dat doet me goed,
daar komen de dames aan
van de club met de rode hoed.
Echt geweldig, kijk eens even
zouden ze mij hun hoed willen geven?

En hun kleding, paars is de kleur.
Of vinden ze me dan een zeur?
Een keer in de maand met elkaar
een uitje. Geweldig, geloof het maar.
Vandaag het Zilvermuseum in Schoonhoven.

Een leuke groep, dat kan ik je beloven.
Vandaar dit gedicht, speciaal aan deze leuke dames gericht.

In het Zilvermuseum vertelde een zilversmidse, die daar aan het werk was in een speciale ruimte, dat goud- en zilversmeden dezelfde opleiding doen. Ze leren daar sieraden e.d. maken. Daarna kunnen ze nog de opleiding zilversmid doen om objecten te leren maken, zoals figuren en gebruik- en kunstvoorwerpen.
In het museum zelf was op de bovenste verdieping tot eind oktober een collectie zilver van het Koninklijk Huis te zien. De acht tulpenkandelaars, die Beatrix bij het 25-jarig regeringsjubileum kreeg, waren bij iedereen favoriet (bij ons op tafel zouden ze het zeker ook goed doen). Beneden nog een grote collectie zilver, waaronder veel oud tafelzilver - voor velen onder ons een puzzel waarvoor het gebruikt werd.
Na weer een wandeling door de regen lunchten we in restaurant Lekzicht met prachtig uitzicht op de Lek en de pont die heel wat verkeer heen en weer vervoerde.
Na een heel gezellige dag waren we om een uur of vijf weer thuis, met dank aan Lady Teenaa voor de goed tip.

Dame Blanche

Partir c'est mourir un peu

Vandaag, woensdag 17 september 2014 is het zover.
De Rode Kardinaalshoedjes hebben een verrassingsfeessie georganiseerd voor de Queen die in oktober (samen met haar eega, die aldaar zijn laatste werkzame jaren in dienst van ZM gaat vervullen) naar Duitsland gaat verhuizen en daarom vandaag afscheid neemt.

Om 13.00 uur wordt ik door Dame Blanche opgehaald en rijden we naar onbekende bestemming. Ik heb er, zoals altijd, zin in en het wordt vast, zoals altijd, een hele leuke middag. We gaan niet eens zover van huis en ontmoeten alle Rode Kardinaalshoedjes bij manege Groot in Egmond voor – wat zal blijken – een heuse rijtoer. Het is een stralende dag en we rijden per huifkar door de duinen richting boulevard van Egmond.

Al snel klinkt het: ˝in een rijtuigje˝, gevolgd door ˝ik heb mijn wagen volgeladen˝. Er volgt nog meer muzikale noot waar we dan weer dorst van krijgen. Gelukkig was Gravin Jacoba zo pienter een koelbox met frisdrank mee te vragen.
Na een uur komen we terug van een heerlijke rit door de prachtige omgeving, die ik – dat weet ik zeker – zal gaan missen.
We verplaatsen ons naar een oud Hollandse molen, speciaal uitgezocht vanwege het fraaie interieur, voor een uiterst gezellig samenzijn. Vanwege het heerlijke weer, genieten we buiten op het terras van een hapje en een drankje.
Tijdens de borrel blijkt opeens, dat Baronesse Ange wel van een goede mop houdt en ze deelt er spontaan een drietal met ons. Wij plukken de lach.
Dan is het zomaar opeens tijd voor wat plichtplegingen. Dat Lady Chatterly, Hertogin Margaretha en Lady Teenaa de Rode Kardinaalshoedjes vandaag eveneens vaarwel zeggen wisten we. Maar de Wormeveerse dames hebben inspiratie bij ons opgedaan en inmiddels zoveel belangstelling van anderen, dat ze zelf een chapter gaan oprichten. Bravo! Dat juichen alle rode hoeden in Nederland vast toe.
Lady Chatterly verwoordt in een fraaie speech haar gevoelens m.b.t. de afgelopen jaren en heeft – samen met Hertogin Margaretha en Lady Teenaa - een in 1 woord prachtig afscheidsgeschenk voor mij gemaakt. Dit stond nog op mijn ˝te-doen-lijst˝. Jullie hebben héél veel werk verricht en een schitterend boek als aandenken gemaakt. Duizend maal dank daarvoor.

De blijvende Rode Kardinaalshoedjes hebben ook niet stil gezeten. Besloten is om de taken onderling te verdelen. Duchesse Margriet en Dame Blanche verzorgen de agenda, adressenlijst en website, Vice Queen Anniek van de Brede Aa past op de centjes, Freule Everdina doet de inschrijving in USA, Lady Cecilia doet de kiekjes op de website en Freule Constance neemt beertje Essex in haar paarse tas overal mee naar toe. De vrolijkheid en het lach plukken is natuurlijk een gezamenlijke bezigheid, zo niet de allerbelangrijkste.
Ik heb er het volste vertrouwen in dat het wel goed komt.
Baronesse Ange oppert, dat ik toch gewoon een Rood Kardinaalshoedje kan blijven en dat vind ik een prima idee. Waarom was ik daar zelf niet opgekomen? Vanaf nu ga ik weer als Freule van Dordt tot Verre door het leven.
Duchesse Margriet sluit de rij van speeches en van allen krijg ik een speciale, doch kale, rode-kardinaals-hoed-struik voor onze nieuwe tuin (bij het terras, zodat ik er elke dag naar kan kijken). Er zitten inmiddels al weer groene uitlopers aan, dus ik heb goede hoop dat de struik de reis wel overleeft.
Lieve, lieve dames, wat heb ik veel P(ret) + P(lezier) met jullie beleefd!
Ik had het voor geen goud willen missen en dat ga ik ook niet doen.
Ik ga er vooral – tot in lengte van dagen – ont-zet-tend van genieten en wens jullie dit ook toe.

“PLUK DE LACH” en tot ziens!

Queen Madeleine b.d.
Freule van Dordt tot Verre

Panorama Mesdag

Voor woensdag 13 augustus 2014 heeft Duchesse de Spincourt voor ons een Haagse dag georganiseerd. We gaan met de trein van 09.26 uit Castricum op pad en treffen de dames uit Wijdewormer op het CS station in de hofstad.
We wandelen naar de Hofweg voor een rondleiding door de Ridderzaal en de 2e Kamer. In de stralende zon beginnen we op het Binnenhof dat door de eeuwen heen het centrum is geweest van het staatkundige leven in Nederland en dat is het nu nog. De regering is nog met reces. Tijdens deze periode kunnen Kamerleden de volgende vergaderperiodes voorbereiden en gaan ze vaak op werkbezoek in het land om hun achterban te spreken.

We bekijken een film en gaan dan naar de Ridderzaal, welke dateert uit de 13e eeuw en sindsdien vele restauraties heeft ondergaan. Sommigen vinden deze kleiner lijken dan op tv, terwijl er op Prinsjesdag toch meer dan 1.000 genodigden aanwezig zijn.
Na een strenge veiligheidscontrole mogen we – zonder hoed en fototoestel – het gebouw van de Tweede kamer in. Architectonisch een zeer modern gebouw dat met veel aandacht voor cultuur en historie is ontworpen. We nemen – tijdens de gepassioneerde, zeer interessante uitleg van onze gids Monique – plaats op de publieke tribune. Al met al een heel bijzondere ervaring.
Bij restaurant Dudok (waar ze, volgens zeggen, de lekkerste appeltaart van Den Haag serveren) eten we een verlaat ˝12-uurtje˝. Gelaafd lopen we richting Panorama Mesdag dat op 1 augustus 1881 aan de Zeestraat werd opengesteld. Het imposante doek is 14,5 meter hoog en heeft een lengte van 114,5 meter. We kijken onze ogen uit.
De bewegende kunstwerken van de Britse Patrick Hughes zijn een ware publiekstrekker en maken op ons, letterlijk, een ˝duizelingwekkende˝ indruk.
De terugreis verloopt, zoals wel vaker, op z’n Rode Kardinaalshoedjes: chaotisch, maar uiteindelijk komt iedereen toch veilig thuis.

Duchesse Margriet, ik heb genoten van al het fraais dat we vandaag hebben gezien en het immer vrolijke gezelschap, dank je wel.

Queen Madeleine

De Woude

Twee koetsen, een stalen ros en een open calèche gingen woensdag 16 juli 2014 naar het eilandje De Woude, gelegen in het Alkmaardermeer, dat behoort tot de gemeente Castricum. Vrouwe Maartje had ons deze dag uitgenodigd en we mochten met haar 10-rittenkaart met de veervrouw overvaren. Op deze stralende, zonovergoten dag was het goed toeven aan het water en genieten van koffie met Brusselse wafel. Nu het vertrek van de Queen wegens haar verhuizing naar Duitsland nadert, werden er nog een aantal afspraken ter tafel gebracht. De aanwezige adellijke dames besloten unaniem dat de Rode Kardinaalshoedjes met elkaar op stap blijven gaan en de taken wat meer te verdelen. We namen er nog maar een kop koffie en een glas Wouds water op.

Toen gingen Vrouwe Maartje, Lady Cecilia, Freule Constance en Dame Blanche beginnen aan het rondje van 7 km wandelen en dat op het heetst van de dag in de brandende zon. Kweenie en Duchesse Margriet besloten – om verschillende redenen – wat rustig te kuieren en Freule Everdina nestelde zich met haar e-reader op een bankje aan het water.

Niet dat ze daar veel in heeft gelezen hoor. De andere 2 dames besloten al gauw het kuieren te laten voor wat het was en ook de schaduw op te zoeken.

Na bijna 2 uur waren de loopsters – behoorlijk verhit – het eiland rond en hadden dringend behoefte aan een hapje en frisdrank. We zochten onze tafel op en aan het water snel weer op. Puf, puf. Op een dag als deze vliegt de tijd voorbij en in de middag namen de koetsen, stalen ros en calèche 2 veerponten om bij Vrouwe Maartjes Zomerzorgpaleis uit te komen. Al gauw kwam ook hier frisse limonade op tafel om onze ranke lichamen te blijven koelen. Helaas konden Duchesse Margriet en Dame Blanche niet te lang blijven, maar kwam Vice-queen Anniek – na een dag hard werken – ons gezelschap aanvullen.
Vrouwe Maartje nodigde ons uit voor de door haar zeer geroemde en geprezen Chinese maaltijd van Karel. En eerlijk is eerlijk, engeltjes fietsten over onze tongen. Wat Vrouwe Maartje betreft mag deze dag alvast genoteerd worden in de agenda van volgend jaar. Ik zal aan jullie denken.

Queen Madeleine

Moói anzitte

Tjongejonge…de bezoekers en medewerkers van restaurant Havenrijk in Uitgeest hebben geweten dat chapter Castricum van de Red Hat Society ze een bezoek bracht op 11 juni! Wat een herrie hebben we op het terras gemaakt…

Al waren we niet eens met zoveel. De groep werd ten behoeve van een digitale groet aan de Queen omgedoopt tot De Vrouwen Acht, inclusief Vrouwe Eleonora, die voor de gelegenheid weer van stal was gehaald (en het gevoel kreeg dat ze nooit was weggeweest). Van die Vrouwen Acht werd ondergetekende vanwege absentie van de Queen tijdelijk tot stuurvrouw benoemd. Iemand moet het doen, nietwaar?

Maar dat sturen viel niet mee. Want zonder vergaderagenda vliegen de gesprekken al gauw de bocht uit. Er waren onderwerpen zat, die - soms tegelijk op meerdere plekken aan tafel - varieerden van discussie over de beste e-reader tot de voordelen van respectievelijk permanente make-up, elektrisch ontharen en meer grondige cosmetische ingrepen. De nuttige tips van ervaringsdeskundigen waren er naar, evenals de bijpassende golven van hilariteit.

En waarom ook niet? We hadden geen enkel programma, behalve (op z'n West-Fries) "Moôi anzitte en dom kaike!". En het weer was perfect, zodanig zelfs dat drie van de acht de tocht naar Uitgeest per fiets hadden ondernomen.

Het leverde uiteindelijk een hele gezellige lunch op, maar helaas niet de reeds lang ontbeerde eigen strijdkreet of yell, tevens te gebruiken als heildronk.

We kwamen niet verder dan HI HA HOEDJES!! en dat werd niet deftig genoeg bevonden. We zoeken verder, de inspiratie komt nog wel.

Een voorstel voor een uitje naar de Chippendales (of zoiets) werd uitvoerig besproken, maar ook verworpen.

Gelukkig werd er nog wel iets tot stand gebracht: Vrouwe van Winterrust tot Zomerzorg stelde voor het volgende uitje haar zomerverblijf ter beschikking (programma volgt) en Duchesse de Spincourt wil ons in september meenemen naar een bijzondere bioscoop in Den Haag. We kijken er nu al naar uit, deze lunch doet verlangen naar méér onbekommerde Hoedjes-leut!

Hertogin Margaretha van der Gheijnst

Tulpenland

Baronesse Ange van Tafelberg tot Schelpenoord, Vrouwe Maartje van Zomerzorg tot Winterrust, Vice Queen Anniek van de Brede Aa en Queen vonden op woensdag 14 mei 2014 hun weg naar Sint Maartensvlotbrug. Dit kleine gezelschap gaat een bezoek brengen aan tulpenland. Het voorjaar was warm dit jaar en de velden raken al leeg, want de meeste tulpen zijn al gekopt c.q. onthoofd. Dat klinkt heel onaardig, maar is bedoeld om het voedsel naar de bol te laten gaan i.p.v. de bloem, want daar gaat het hier om. Eerst een kop koffie en Baronesse Ange geniet van een, rijk met boter besmeerde, plak Westfriese koek. Ze had nog niet ontbeten.
Dan gaan we nieuwsgierig beginnen aan de route en hebben geen idee wat ons staat te wachten. We vallen van de ene verassing in de andere verbazing. Wat is dit leuk en educatief opgezet. En ja, dan worden ook wij weer helemaal kind(s). Klimmen op trekkers, verdwalen in een doolhof (gemaakt van kratjes), rijden in trapauto's, kruipen ondergronds, lachen ons slap en genieten van kunst binnen en buiten.

Als we alles gezien en gedaan hebben nemen we de koets en gaan naar Callantsoog waar Freule Everdina tijdelijk zetelt. Het toeristische dorp is nog niet overbevolkt en we kunnen op het dorpsplein parkeren. We gaan bij Wip-in – al 35 jaar vermaard - smikkelen van vers gebakken friet in een puntzak met nog iets lekkers erbij. Wij trekken blijkbaar klanten aan, want het wordt steeds drukker. Ook als wij nog even bij andere winkels met allerhande snuisterijen in- en uitlopen. In 1 van de winkels zijn vele nadenkertjes op sloophoutpallets geschilderd. Zo ook deze: It is a beautiful Day, and I am glad I spent it with you.

Hier heb ik niets meer aan toe te voegen.

Queen Madeleine

Kenau Simonsdochter Hasselaer

Aan haar is een tentoonstelling gewijd die wij op woensdag 9 april 2014 in het Frans Halsmuseum te Haarlem gaan bezoeken. De film bewaren we voor een regenachtige dag en dat is het vandaag niet. Dankzij het uitvoeren van de zonnedans (op dinsdag) van Duchesse Margriet en Queen.

Dame Blanche heeft op het laatste moment afgezegd, omdat haar schaap een 4-ling heeft gekregen. En Lady Teenaa verzorgt al een paar weken 9 Vizsla (zeg: Wiezsla) pups.

Op het station in Haarlem ontmoeten we Vrouwe van Veere en wandelen we naar het museum waar Marquise d ̓Emons, Gravin Jacoba van Rusthoeve en Meta al staan te wachten. We genieten eerst van een kopje koffie en gaan dan het prachtige museum bekijken, waar momenteel ook tulpenvazen worden tentoongesteld. Uit voorzorg bergen we onze tassen maar zoveel mogelijk op in kluisjes. De tentoonstelling Kenau is kleiner dan verwacht, maar er is genoeg te zien in het museum, waardoor de tijd snel voorbij gaat.

Het “besproken” restaurant voor de lunch blijkt failliet! Gelukkig weet Baronesse van Tafelberg tot Schelpenoord raad en neemt ons mee naar een (nee Lady Chatterly, niet haar) kamer in restaurant Stempels. Dan gaan we naar de zonovergoten, maar toch nog frisse Grote Markt en vindt onze gids ons gelukkig snel. De heer Sprenger, eveneens afkomstig uit Castricum, neemt ons mee op 1 van zijn vele rondleidingen. Niet alleen langs hofjes, want er is veel moois te zien en vertellen over Haarlem, dat zijn grootste bloei al voor de 17e eeuw kende. In de hal van het Stadhuis zien we - per toeval - kleding van hergebruikte materialen zoals: fietsband, vuilniszak, reageerbuis enz. enz. Wij zijn onder de indruk van hetgeen jonge mensen hebben bedacht en gemaakt.

Verder lopen we, langs de vleeshal, St. Bavo, de Waag, Joods monument, een hofje en voor we er erg in hebben is het bijna vier uur. We bedanken de heer Sprenger met het overhandigen van een boekenbon. Op weg naar het station drinken we nog wat om ons vervolgens in de loungehoek van de trein te nestelen.
Bij het uitstappen op het station in Castricum meent 1 van de hoedjes in het fluitsignaal van de conducteur een vogel te herkennen. Maar de conducteur weet zeker dat het geluid van de blauw-gelen-spoorwegpieper is en niet van de kierewiet! Zo leer je nog eens wat.

Queen Madeleine

Ta Ta Steel

Op uitnodiging van Baronesse Ange van Tafelberg tot Schelpenoord, verzamelen 16 (!) rode hoeden zich op woensdag 12 maart 2014 om 10.30 uur bij het Hoogovenmuseum te IJmuiden. We wonen bijna onder de stoom van Ta Ta Steel (zoals het tegenwoordig heet) maar weten daar verdraaid weinig van/over. De hoogste tijd om daar verandering in te brengen.
Hoewel Queen en Vice-queen het route filmpje uitvoerig hebben bekeken, lukt het hen niet om zonder navraag te doen bij de bezoekers-poort het museum te bereiken. Marquise d ̓Emons neemt weer 2 nieuwe dames, Greet en Ina, mee die dit uitje met ons willen beleven.
Onder het genot van een bekertje koffie bekijken wij een film over de Koninklijke Nederlandsche Hoogovens- en Staalfabriek (KNHS) die in 1918 werd opgericht. Dan gaan wij, o.l.v. 2 oud-medewerkers, beginnen aan een rondleiding door het museum. Er valt hier van alles te zien, ontdekken en beleven. Modellen, foto’s, voorwerpen, films en animaties vertellen het verhaal van het staalmaken én van de mensen die dat deden.

Lady Chatterly laat zich verleiden om een stukje staal te bewerken, onder grote hilariteit van de anderen. Omdat er zoveel te zien en vertellen is, vliegt onze bezoektijd voorbij. Niet alleen wij beginnen trek te krijgen, maar 1 van de rondleiders laat weten, dat zijn maag ook wel versterking kan gebruiken. M.a.w. op naar ons lunchadres. We bedanken onze begeleiders voor hun tijd en enthousiasme en krijgen allemaal nog een kaartspel mee.

Baronesse Ange heeft voor ons besproken bij Visrestaurant De Meerplaats te IJmuiden alwaar wij – via de sluis - in colonne arriveren.
Wij laten ons de verschillende visgerechten goed smaken en genieten van spijs, drank en vrolijk gezelschap. Voor we er erg in hebben is het al weer 3 uur en nemen we afscheid van elkaar om onze koetsen weer op tijd in de stallen te krijgen. Deze zonnige dag heeft ons weer veel lach doen plukken, we kunnen er wel weer een maand tegen.
Dank je wel voor deze belevenis, baronesse Ange. ’t Was zeer de moeite waard.

Queen Madeleine

Purmer-end

Woensdag 12 februari 2014 rijden we om 09.15 met de 6 persoons-- koets van Dame Blanche richting Purmerend. Marquise d ̓Emons heeft ons vandaag uitgenodigd voor een dagje uit en daar gaan we graag naar toe. Behalve Marquise d ̓Emons en Hertogin Margaretha staan ook Marleen en Meta op ons te wachten. De hoogste tijd voor een kopje koffie met vlaai, mmmm.

Om 11.00 uur worden we verwacht bij De Jongh Jukebox en staat Cor Wim de Jongh al op ons te wachten. Wat een feest van herkenning is deze privéverzameling. En wat een prachtige verhalen weet hij ons te vertellen. We kijken onze ogen uit, zingen mee met de Ramblers (het boemeltje van Purmerend) en bewegen op de maat van Rock around the clock. Voor zijn inzet voor Purmerend ontving Cor Wim de Jongh in 2012 de VHP-prijs van Vereniging Historisch Purmerend.

Om 12.00 gaan we een wandeling maken o.l.v. dhr. Dekkers, geboren en getogen in Purmerend. Een trotse stadsburger en hij weet veel over de rijke historie van Purmerend als handelscentrum. Er zijn meer dan 30 rijksmonumenten, waaronder het Burgerweeshuis. Het voormalig stadhuis is nu het Purmerends museum. We bezichtigen het gerestaureerde, prachtige Garrels orgel in de Nicolaaskerk en maken een rondwandeling langs bezienswaardigheden. Op de Koemarkt, hét uitgaanscentrum van Purmerend, komen ons heerlijke geuren tegemoet van de vele horecagelegenheden die hier zijn. Het wordt de hoogste tijd voor iets eetbaars. Bovendien staat er een frisse wind en kunnen we wel een opwarmertje gebruiken. Bij restaurant ˝het hoedje van de Koningin˝ (hoe toepasselijk) staat een tafel voor ons klaar. Hier genieten we van kroonjuwelen als: brochette Groene Draeck en Koninginnebol en laten het ons goed smaken. De tafelverhalen variëren van Olympische Spelen, reisverhalen tot permanente make-up. Het wordt een uitgebreide lunch.
Tenslotte wandelen we terug naar de parkeerplaats. Hier vindt nog een officiële overdracht plaats: midden tussen de plassen doneert Kweenie haar bruidsjurk en -hoed aan Marquise d ̓Emons, die er goed voor zal zorgen. De jurk kan niet meer geshowd worden door de oorspronkelijke eigenares, maar de hoed past nog wel!
We nemen afscheid en de koetsen keren huiswaarts.
Het was weer een heerlijke rode-hoeden-dag; bedankt Marquise.

Queen Madeleine

5e Verjaardag - An der Idee

Lady Cecilia had al heel lang ˝samen kokkerellen˝ op haar verlanglijstje staan. Woensdag 15 januari 2014 was daar een uitstekende gelegenheid voor om zo samen ons 1e lustrum te vieren.

De Queen nodigde de dames uit voor een kopje thee/koffie met een proeverij van Limburgse vlaaien. Alweer 5 jaar, zei Lady Chatterly. Tjonge wat gaat de tijd toch snel. Daarna gingen 2 koetsen richting Akersloot waar eigenaresse Annelies van der Eng alle ingrediënten al voor ons had klaar staan. Want het was de bedoeling, dat wij zelf tapashapjes gingen maken. Om ze tenslotte ook zelf op te eten natuurlijk.

Maar eerst kregen we een lekker welkomstdrankje voor onze verjaardag. Genoeg gekletst dames, werk aan de winkel. De mouwen werden opgestroopt, een plastic schort – Vice Queen Anniek was er speciaal voor op pad gegaan - omgeknoopt en aan de slag. Wat maakten Vrouwe Maartje en Lady Chatterly een lawaai met de staafmixer bij het maken van de aioli zeg. Maar het resultaat mocht er uiteindelijk zijn.

Ook de balletjes van Lady Cecilia en de – groffe – tapenade van Duchesse Margriet waren niet te versmaden.

Na 2 uur stond de tafel vol met allerlei verschillende warme en koude gerechten zoals pittige suppa (tomatensoep), tortilla met tonijn, patatas brava, pincho chorizo, empanadas, geitenklaasballetjes met honing, sigara, pincho garnaal en nacho’s met salsa.
Het ene na het andere gerecht werd met verbazing geproefd en goed bevonden. Lady Chatterly zat op de komische stoel en dat hebben we geweten. Blijf vooral plukken die lach, maar vergeet niet te eten.
We waren het er allemaal over eens, het zag er niet alleen mooi uit, het smaakte fantastisch!
Absoluut een feestje waardig.
Dank je wel Lady Cecilia (en Annelies natuurlijk) voor dit leuke idee.

Ik wens de Rode Kardinaalshoedjes de komende 5 jaar net zoveel pret, plezier, gezelligheid, samenzijn, ontspanning door inspanning en heel veel ˝pluk de lach˝.

Queen Madeleine