Wanneer ik oud ben ga ik paarse jurken kopen en zal daar ook een rode hoed bij doen.

Dat staat me niet, maar ik zie mezelf al lopen en ik verspil mijn staatspensioen aan drank en handschoenen met knopen.

Op maffe muilen loop ik door de warenhuizen en graai baldadig gratis monsters bij elkaar.

Ik druk op bellen tot mijn oren suizen, ik ratel met een stok langs stalen buizen en als ik moe wordt zit ik op 't trottoir.

Geen regels kunnen mij nog overbluffen; ik reken af met mijn beschaafde jeugd.

Ik ga op sloffen door de plassen plenzen; ik jat bloemen uit de tuin van vreemde mensen.

Opvallen wordt voor mij een deugd en ik ga ook proberen om te tuffen!

 

Het volgende gedicht (van een onbekende auteur) is al in verschillende bladen en op websites van chapters gepubliceerd:

 

Toen de eerste rimpels kwamen was ik in paniek,

ik liet mijn face toen liften in een prijzige kliniek.

Nou, mijn man vond het fantastisch,

mijn gezicht was weer elastisch.

Niks geen rimpels, niks geen vouwen,

net zo glad als bij ons trouwen.

Tot mijn man zei: "het is misschien gek.......

maar jouw kop past niet meer bij je nek.

Ach, een kleine ingreep, ze trekken dit dus strak

en geven hier een sneetje, anders krijg je daar een zak.

 

Nou mijn man was heel tevreden

over wat ze met me deden.

De chirurg zat met mij borsten in zijn maag

want nu zaten die volgens hem te laag.

Toen ze waren opgehesen, leken ze wat klein,

maar met siliconen mochten ze er best weer zijn.

Nou ik zag mijn man ontvlammen,

want ik had dus zulke prammen.

Toen op een avond na het vrijen,

keek hij peinzend naar mijn dijen.

 

En al had ie geen duidelijke kritiek

ik ging toch weer terug naar de kliniek.

Ik had trouwens ook een buikje, dus na enig overleg

liet ik dat meteen ontvetten, ze zuigen dat in no-time weg.

Om tegelijkertijd mijn billen

minstens zo'n stuk op te tillen.

Ik was op ieder feestje weer in tel

maar zat wel heel strak in mijn vel.

Mijn man was niet meer zo op zijn gemak,

want op straat riepen jongens "ga je lekker,.......ouwe zak?"

 

Nou toen kocht ie een toupetje

en een veel te strak korsetje.

Hij ging wandelen en trimmen

en in het fitnesscentrum gymmen.

En maandenlang volgde hij een rigoureus dieet,

tot hij zonder reden in de sauna overleed!

Daar stond ik op het kerkhof mooi te wezen aan het graf,

maar nu hij erin lag was de aardigheid eraf.

Nu laat ik de kwabben zwellen

en ik zal u wat vertellen.....

 

Dames, laat je niet verlakken,

laat de boel toch rustig zakken.

Met gladgestreken nekken

valt het leven niet te rekken!

Koester buik en onderkinnen,

echte schoonheid zit van binnen!